Als je kind een puber wordt, verandert er het een en ander. In de puberteit wil een kind zich steeds meer losmaken van jou als ouder, maar heeft hij/zij je ook nog hard nodig. Dit kan zorgen voor een nieuwe uitdaging. In de puberteit is een kind op zoek naar erkenning. Een puber wil gezien worden, gewaardeerd worden en hij/zij wil dat zijn/haar mening gerespecteerd wordt. In de communicatie kan het helpen om geduldig en met oprechte interesse te luisteren naar je kind. Opvoeden vanuit de verbinding. Wanneer het kind merkt dat je werkelijk luistert naar wat hij of zij te zeggen heeft en er naar streeft samen oplossingen te verzinnen voor dingen waar jullie tegen aanlopen, zal hij/ zij meer open staan voor een gesprek.
Het is helpend om de tijd te nemen voor een gesprek en het kind zoveel mogelijk zelf zijn eigen mening te laten vormen. Een uitdaging, maar het kan leuk zijn om je puber met een eigen oplossing te laten komen en te kijken of dit mogelijk is. Wanneer je laat zien iets te doen met de oplossing van het kind, is dit goed voor zijn/haar zelfvertrouwen en is de kans op meewerken een stuk groter. Dan kunnen jullie erna een gesprek voeren over of de oplossing gewerkt heeft en wat er eventueel nog anders kan.
Je bent boos, en dat mag!
Bij de interactiecirkel is een belangrijke stap het ontvangen (benoemen). Het is fijn om ontvangen te worden in je gevoel.
Dit geldt voor kinderen en eigenlijk voor iedereen. Probeer je eens voor te stellen wat je fijn vindt als je zelf boos/geïrriteerd bent. Wat vind jij prettig als reactie?
Je vindt het waarschijnlijk ook fijn als je geïrriteerde/boze gevoel er mag zijn. Je bent geïrriteerd omdat het niet is gegaan, zoals je wilde. Dan kan het fijn zijn als iemand reageert met: “wat vervelend”. Het is dan niet prettig als iemand reageert met: “dat is toch niet zo erg” of “maak je niet zo druk”. Voor kinderen geldt hetzelfde. Het is helpend om bij een kind dat aan het huilen is, te benoemen dat hij of zij verdrietig is. En dat het verdrietige gevoel er mag zijn, ongeacht wat je er zelf van vindt. Het kind voelt zich dan gehoord en begrepen en heeft daarna ruimte om door te gaan of een gesprek aan te gaan.